กรณีศึกษา คุณพ่อตายแล้วไปเป็นภุมมเทวา ตอนที่ 12
เมื่อหัวหน้าโจรป่ากับพวกลูกน้องสมุนโจรเริ่มรู้สึกไม่ไว้วางใจกันแล้ว ความสามัคคีภายในกลุ่มโจรจึงเริ่มค่อยๆ ลดลงไปตามลำดับ จึงทะเลาะกัน เรื่องเล็กน้อยก็ค่อยๆ เพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ
กรณีศึกษา คุณพ่อตายแล้วไปเป็นภุมมเทวา ตอนที่ 11
นายทหารหนุ่มรูปหล่อ ได้รับการแต่งตั้งจากที่ประชุมระดับสูง ให้รับภารกิจเป็นผู้นำในการจับโจรป่าในครั้งนี้
มหาเสนาบดี ผู้ยิ่งใหญ่ ตอนที่ 21
การต่อสู้ตะลุมบอนกันอย่างดุเดือดเลือดพล่านระหว่างกลุ่มองค์รักษ์ผู้พิทักษ์ขบวนเสด็จของพระราชโอรส กับกลุ่มพวกโจรร้ายหรือกองโจรปริศนา ก็ได้เริ่มขึ้น
ผลดีของการ "อดกลั้น"
ภิกษุทั้งหลาย หากมีพวกโจรผู้มีความประพฤติต่ำช้า เอาเลื่อย เลื่อยอวัยวะของพวกเธอ แม้ในเหตุนั้น ภิกษุหรือภิกษุณีรูปใดมีใจคิดร้ายต่อโจรเหล่านั้น ไม่ชื่อว่าเป็นผู้ทำตามคำสอนของเรา
จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 19
พระอาจารย์หัวหน้างานของลูกจึงได้ดำเนินแผนถัดไป ด้วยการสั่งให้หน่วยดักซุ่มยิงโจมตี ยิงธนูใส่กลุ่มโจรที่มีอาวุธพร้อมมือในทันที
จะเป็นอย่างไร เมื่อตายแล้ว ตอนที่ 18
พระอาจารย์หัวหน้างานของลูกได้พบว่า นอกจากจะมีสัตว์ร้ายแล้ว ยังมีพวกโจรที่วางแผนจะปล้นสะดมชาวบ้าน ซ่อนตัวอยู่ในป่าแห่งนี้อีกด้วย
ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 8
โจรสบโอกาสก็คว้าเชือกสนสะพายที่ผูกรั้งจมูกโคเอาไว้ นึกกระหยิ่มใจว่า “เจ้าหนุ่มนี่ขี้เซาจริง เขาลักโคของตนก็ยังไม่รู้ ช่างเป็นลาภของเราหนอ ที่ได้โคมาเปล่าๆ นี่ถ้าเอาไปขายต่อ ก็คงจะได้กำไรงาม” แต่เหตุการณ์กลับไม่ได้เป็นอย่างที่คิด แล้วเหตุการณ์จะเป็นเช่นไร
เดินตามทางของบัณฑิต ตอนที่ ( ๙ )
โจรนำของไปอยู่ย่อมถูกห้าม แต่สมณะนำไปกลับเป็นที่รัก สมณะมาหาบ่อยๆ บัณฑิตย่อมยินดีต้อนรับ
อุจฉังคชาดก ชาดกว่าด้วยหญิงผู้มีใจรักพี่รักน้อง
หญิงสาวชาวนาจำเป็นต้องเลือกขอชีวิต สามี พี่ชาย และลูกชายได้เพียงคนเดียวเท่านั้น นางจึงได้ชี้แจงต่อพระราชาไปว่า “ ขอเดชะพระองค์ผู้เป็นราชาเทพ อันบุตรนั้นย่อมเกิดในครรภ์เหมือนอยู่ในพกในห่อ หม่อมฉันย่อมให้กำเนิดบุตรเองได้ อันสามีเล่าหากต้องการ เมื่อเดินไปตามทาง ย่อมหาได้ไม่ยาก แต่โอกาสจะมีพี่น้องร่วมท้องพ่อแม่เดียวกัน หม่อมฉันมองไม่เห็นทาง เพราะพ่อแม่ได้เสียชีวิตไปแล้ว ”
สัตตปัตตชาดก ชาดกว่าด้วยความสำคัญผิด
ข้อวินัยให้สงฆ์สาวกปฏิบัติแต่ละบทนั้น มักเกิดขึ้นเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องไม่เหมาะสมเป็นกรณีๆ ไป พุทธกาลครั้งหนึ่งก็เป็นดังนั้น พุทธวินัยครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะพระฉัพพัคคีย์ 2 รูปล่วงพระวินัยข้อยึดถือในทรัพย์ มิได้ปล่อยวาง ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับกิเลส ภิกษุผู้ก่อเหตุที่ว่านี้ชื่อ พระปัณฑกะ และพระโลหิถกะ