คนมักโกรธย่อมไม่เป็นที่รัก
บุคคลฆ่าความโกรธได้ย่อมอยู่เป็นสุข เมื่อฆ่าความโกรธได้แล้วย่อมไม่เศร้าโศก พระอริยเจ้าทั้งหลายย่อมสรรเสริญ การฆ่าความโกรธ อันมีรากเป็นพิษมียอดหวาน เพราะบุคคลฆ่าความโกรธนั้นเสียแล้ว ย่อมไม่เศร้าโศก
เปิดประตูสวรรค์แด่โยมแม่ผู้เป็นที่รัก
การบวช นอกจากจะช่วยตัวเองให้รู้จักการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง ยังช่วยปิดอบายเปิดประตูสวรรค์ให้กับพ่อแม่และหมู่ญาติได้อีกด้วย
มงคลที่ ๑๐ มีวาจาสุภาษิต - วาจาอันเป็นที่รัก
ภรรยาของบุรุษมีอยู่ ๗ จำพวก เธอเป็นภรรยาพวกไหนใน ๗ จำพวกนั้น (พระบรมศาสดาตรัสถามนางสุชาดา) แล้วภรรยา ๗ จำพวกนั้นเป็นอย่างไร มีอะไรบ้าง เช่น ภรรยาเยี่ยงเพชฌฆาต , ภรรยาเยี่ยงโจร ฯลฯ
เปลี่ยนตัวเองใหม่ใครก็รัก
การเป็นที่รักเป็นเรื่องสำคัญ คนที่ประสบความสำเร็จมักจะเป็นที่รักมากกว่าที่ชัง การเป็นที่รักเรื่องราวส่วนใหญ่มันอยู่ที่ตัวเรา ไม่อยู่ที่คนอื่น เพราว่าคนอื่นจะรักเราหรือไม่ถูกใจเรานั้น จริงแล้วมันก็เป็นภาพกระจกเงาที่จะสะท้อนให้คนอื่นเห็น คือตัวเราต้องน่ารักก่อนคนอื่นถึงจะรัก มีอยู่หลายเรื่องๆ ด้วยกัน ที่ทุกคนจำเป็นต้องประสบเหมือนกัน และเรื่องเหล่านั้นเราจะจัดการอย่างไร
วัดพระธรรมกายนิวเจอร์ซี จัดพิธีบุพเปตพลีออนไลน์
วัดพระธรรมกายนิวเจอร์ซี ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดพิธีบุพเปตพลีออนไลน์ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แด่หมู่ญาติ และบุคคลอันเป็นที่รัก ที่ล่วงลับไปแล้ว
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา จัดพิธีบุพเปตพลีออนไลน์
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดพิธีบุพเปตพลีออนไลน์ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แด่หมู่ญาติ และบุคคลอันเป็นที่รัก ที่ล่วงลับไปแล้ว
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา ประเทศสหรัฐอเมริกา จัดพิธีบุพเปตพลีออนไลน์ เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แด่หมู่ญาติ และบุคคลอันเป็นที่รัก ที่ล่วงลับไปแล้ว
อภิณหชาดก ชาดกว่าด้วยการเห็นกันบ่อยๆ
มีลูกสุนัขตัวหนึ่งพลัดหลงกับแม่ จากนั้นมันก็เดินหลงเข้าไปในโรงช้าง จากนั้นก็ได้อาศัยอยู่กินในโรงช้างจนเป็นที่รักใคร่สนิทสนมกับช้างต้นจนมีชายคนหนึ่งมารับลูกสุนัขไปเลี้ยงจึงทำให้ช้างต้นและลูกสุนัขมีอาการซึมเศร้าเพราะคิดถึงกันและกัน
ธุดงคสถานพิษณุโลก จัดพิธีทอดผ้าป่ามหารำลึก ประจำปี พ.ศ.2565
ธุดงคสถานพิษณุโลก อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก ได้จัดพิธีทอดผ้าป่ามหารำลึก ประจำปีพุทธศักราช 2565 เพื่ออุทิศบุญแด่บรรพบุรุษ บุพการี หมู่ญาติ และบุคคลอันเป็นที่รักที่ล่วงลับไปแล้ว
วิบากกรรมปาณาติบาต
สรรพชีวิตไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ เมื่อเกิดมามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ย่อมมีความรักตัว กลัวเจ็บ กลัวตาย ด้วยกันทั้งสิ้น พูดได้ว่า ไม่มีใครเลยที่จะไม่กลัวตาย ไม่ต้องพูดถึงใครที่ไหนอื่นให้ไกลไป ดูแต่ตัวของเราเถิด เมื่อนึกถึงความตายขึ้นมาคราวใด ก็ให้รู้สึกหวั่นใจขึ้นมาคราวนั้น ที่เรากลัวตายนั้น ก็เพราะเหตุว่า เราไม่อยากพลัดพรากจากบุคคลและทรัพย์สมบัติอันเป็นที่รัก อีกทั้งกลัวเพราะไม่รู้ว่า เมื่อตายไปแล้ว จะต้องไปเจอกับอะไร ทุกข์ยากมากแค่ไหน
